Hoppestoet

Na de middag naar de Hoppefeesten in Poperinge geweest. Mijn maag was nog niet helemaal bekomen van de overheerlijke carbonade met "plenty of wine" die ze net bij schoonmama te verwerken had gekregen, maar bij aankomst in Poperinge schronk ze helemaal ineen. Een vriendelijke brandweerman vroeg of wij (mijn ouders, broer Henk, zus katrien, vrouwtje Eef en ikzelf) inwoners van Poperinge waren. "Natuurlijk niet!" antwoordde ik laconiek. Het lachen verging me echter vlug: "Dan moet u € 7,- betalen, meneer."
"Toch niet per persoon," probeerde ik nog even. Tevergeefs.
"Euh... Wat doen we?" Veelbetekenende blikken werden in familiaal verband uitgewisseld.
"Er is ook een optreden van Natalia en The Romeo's inbegrepen," probeerde de brandweerman de gemoederen ietwat te blussen.
"Natalia? Enfin, soit, abaja..." Wij op weg naar de Grote Markt. Zonder betalen! Want een oude kennis kwam ons te hulp.

Een uur later kwam de stoet voorbij. Van praalwagens en prachtige kostumering viel niet veel te zien. Alleen een 10-tal muziekkorpsen uit de nabije buurt speelden vals en marcheerden buiten de maat. De geschiedenis van de hoppe - van zaaien tot oogsten veronderstel ik - heb ik er niet kunnen uit afleiden. En de lokale horeca had er niet beter op gevonden om hun dranken allemaal te verdubbelen van prijs... Het moest een kostelijke namiddag worden, en ja... dat is gelukt.
Hoppefeesten? Floppefeesten ja! Volgend jaar toch maar weer gewoon naar de braderie in eigen streek. Of beter toch de raad van mijn liefste collega opvolgen: rommelmarkten in Brugge...?