De vriendschap voorbij...

Altijd al heb ik het geweten: het is een dunne lijn tussen liefde en haat. Geweten ja, maar nooit willen geloven. Nooit willen toegeven. Nooit...

Nu weer een ontgoocheling rijker: alweer een droom aan diggelen, een ideaal verloren. Ik ben niet anders dan de anderen. Dan toch ook maar gewoon een mens... Was ik maar veel sterker. Damn!

Ik geef haar de schuld... Zoals altijd.
"Ik ben niet veranderd. Jij..."
Zij wel. Zij is echt veranderd. Maar dat is niet meer dan normaal. Toch? Zij heeft andere zaken - of moet ik zeggen mensen - aan haar hoofd. Natuurlijk! De hormonen... bah!

Ik heb haar pijn gedaan. Ik heb haar verraden. Een simpel sorry - ook al was het dan gemeend - volstond niet. Niet meer. Zij heeft genoeg van mijn capsones...

En nu? Is de vriendschap voorbij? Of vlieg ik gewoon even de koelkast in? Tot hij of zij er is... Of voor altijd?

Ik kan het haar niet vragen. Mijn trots is sterker dan mezelf. Tergende trots. Tergende pijn. En alles wat ik zeg, lijkt verkeerd. Mijn woorden botsen dubbel hard terug. Vlak in mijn gezicht. Waar ging het fout?

Ik kijk niet meer in haar ogen om te zien wat er scheelt. De durf ontbreekt. Ben ik nu een lafaard? Of is bang zijn wel okay? Bang haar te verliezen... als vriendin, als steun, als toeverlaat. De enige die me begrijpt. Zij begrijpt me nu niet meer...

Alles wat ik wil, gaat helemaal verkeerd. Ligt het aan de winterblues? De duisternis in het land? De duisternis is mij? Het voelt koud, niet weten waar je staat, geen vrienden om je heen. Ik voel me alleen.

Praten heeft geen zin. Ik verlang alleen naar haar armen om me heen en de troostende fluister "Ik ben er nog steeds... Ook voor jou."

"Every night 's a million years
Since we're not together
Time is crawlin', crawlin'
Told myself I wouldn't call
Should've known better
'Cause I'm fallin', I’m fallin'
Catch my heart before it shatters
And make me live again
I want you back"

wintergevoel

Sneeuw kriebelt haar neus
Geen twijfel mogelijk
Ze kijkt omhoog
Ik lees verbazing in haar ogen

"Hé, het sneeuwt
Het is winter"

Ja, het is winter
Koud en kil
Donker en stil
Alleen
In eenzaamheid

Het is winter...
Kriebels gestorven
Emotie verloren
Tijd voor slaap

collega's en koffie

Vandaag een post-it-tje op mijn toetsenbord gevonden:
"Lief bureaugenootje, ik geniet vandaag van een dagje verlof. Hoe was Londen?"

Na een emotioneel traantje weggepinkt te hebben bij de gedachte dat Collega mij niet vergeet, loop ik naar beneden. Tijd voor koffie!

Dat zal het dan ook weer wel zijn voor vandaag...

flashy

Uit beroepsverplichtingen en nog meer uit eigen interesse volg ik de cursus Webcreator.

Vandaag weer iets nieuws geleerd in de les: wat je op de volgende link terugvindt, zullen wij op het einde van deze cursus nog NIET kunnen...

www.2advanced.com

Just you wait!