Sprokkels uit een verloren ziel vol hoop

De wereld is een wrede plek waar Liefde heel af en toe de bovenhand haalt. Leven op deze wereld is dan ook altijd weer verloren lopen in het doolhof van de liefde, maar altijd ook blijven hopen dat je het perfecte centrum ooit vindt. Deze blog vertelt het verhaal van een miniscuul deeltje van dat grote doolhof dat wij wereld noemen...

17 juli 2005

Londen 2005

Vreemd toch hoe dat gaat
De wereld staat even stil
Houdt de adem in
Verdrinkt één seconde in zelfmedelijden
En draait weer door
Altijd maar verder
En verder
En verder

Tientallen mensen
Getroffen door bommen
Gedood door terreur
Nu al weer vergeten
Geen tranen meer

En nu?
Hoe moet het verder?
Hoe hard kan een mens zijn?

posted by Wouter Feys @ 7:20 p.m.